In 1984 lanceerde Sinclair de ZX Spectrum+. Een naam die de lading volledig dekte: de ‘Plus’ was niets meer dan een cosmetische aanpassing van de gewone Spectrum, die twee jaar daarvoor was verschenen.
De Spectrum+ tackelde het grootste minpunt van alle Sinclair-computers tot dusver: het onhandige toetsenbord.

Prettiger aanslag
Op de Plus waren de rubberen toetsjes van de gewone ‘Speccy’ vervangen door een plastic toetsenbord met een veel meer volwassen uitstraling. Vergeleken met andere homecomputers en de PC die inmiddels in opkomst was bleef het behelpen, maar de aanslag van de toetsen was stukken prettiger en bovendien beschikte het toetsenbord nu eindelijk over een grote spatiebalk. Daarnaast zat er aan de zijkant een resetknop, waardoor per ongeluk resetten vrijwel onmogelijk was geworden.
Het toetsenbord was duidelijk geënt op dat van de zakelijke computer van Sinclair die eveneens in 1984 op de markt kwam: de Sinclair QL.

Concurrentie Er waren uiteenlopende redenen voor Sinclair om de Spectrum in een nieuw jasje te steken. De Spectrum zag er in 1982 vrij revolutionair uit met zijn kleurige vormgeving, maar was nu juist achterhaald vergeleken met andere homecomputers, zoals de geduchte concurrent Commodore 64. Daarnaast wilde Sinclair de concurrentie aangaan met de vele fabrikanten die behuizingen op de markt brachten waarmee de Spectrum werd voorzien van een beter toetsenbord. Naast een kant-en-klare Spectrum+ verkocht Sinclair dan ook zelf een behuizing waarmee de gewone Spectrum kon worden opgewaardeerd tot het Plus-model. Bij een kundige montage was er vrijwel geen verschil te zien met de kant-en-klare Spectrum+.

Wisselende kwaliteit In Groot-Brittannië waren er van andere fabrikanten zo’n tien verschillende behuizingen verkrijgbaar voor het eerste model ZX Spectrum. Een groot deel daarvan werd ook in de rest van Europa verkocht. De vorm, kwaliteit en de prijzen liepen sterk uiteen.

Een van eerste en bekendste producenten was DK’Tronics, die een sobere kast uitbracht waarvan de montage nogal wat handigheid vereiste. AMS/Low Profile, om maar een ander voorbeeld te noemen, had een veel mooier uitgevoerde en beter werkende variant.

Hoge uitval
De prijzen van die alternatieve behuizingen liepen in Nederland uiteen van 100 tot 400 gulden. De upgrade van Sinclair zelf kostte ongeveer 140 gulden. In de tests scoorde de Sinclair-upgrade zeker niet het best, zodat computergebruikers alternatieve toetsenborden bleven aanschaffen. Een groot probleem van het Plus-toetsenbord van Sinclair was de hoge uitval van toetsen. Naar verluidt raakte gemiddeld 30 procent van de toetsen defect.
 

Specificaties Sinclair ZX Spectrum+

Deze site doorsturen aan een vriend

Geschiedenis van home- en gamecomputers, Erik Klooster, Nederland