Het heeft iets onwezenlijks, de naam ‘Philips Gloeilampenfabriek’ op cartridges voor een spelcomputer. We hebben het hier over de Videopac, ook wel de G7000, waarmee Philips eind jaren zeventig, begin jaren tachtig redelijk succes had. De Amerikaanse equivalent, de Odyssey 2 geproduceerd door Philips-dochter Magnavox, stond in de VS zelfs een tijd op de derde plaats na de Atari 2600 en de Mattel Intellivision.

'Meest geavanceerde systeem'
Philips en Magnavox wisten de Videopac en de Odyssey ook wel te verkopen. In advertenties werd de spelcomputer aangeprezen als ‘het meest geavanceerde systeem op aarde’. De fabrikanten roemden hun eigen vinding om de ultralicht bedienbare joysticks en het toetsenbord.
Wat die joysticks betreft hadden ze helemaal gelijk. Zeker vergeleken met de eerste zwaar bedienbare controllers van de Atari 2600 bewoog de knuppel van de Videopac-controllers vederlicht, en nog wel in acht richtingen, inclusief zelf-centreer-functie.
 

KC Munchkin

Pickaxe Pete

Space Monster

klavier-overlay

Ingebouwd toetsenbord
Maar wat betreft het toetsenbord had Philips in de advertenties wel wat kunnen dimmen. Het was waar, de Videopac was de eerste console met een ingebouwd toetsenbord. Veel ouders lieten zich vanwege dat toetsenbord overhalen om de Videopac te kopen, want het was tenminste een ding dat ook nog eens educatief kon worden gebruikt (zoals eveneens in de advertenties stond).

Nu zijn er wel wat educatieve programma’s voor de Videopac verschenen, maar bij de meeste spellen beperkte het gebruik zich tot de resettoets of het invoeren van je naam voor de (hopelijk hoogste) score.

BASIC
Wel verscheen er een cartridge waarmee de Videopac nog iets van een homecomputer kreeg: daarmee kon je in Basic en zelfs in machinetaal programmeren. Maar bij gebrek aan opslagmedium en het beperkte RAM-geheugen kon je daar in de praktijk weinig mee.

Eigenzinnig
Het ingebouwde toetsenbord en de aluminiumkleurige kast gaven de Videopac een eigenzinnig en modern uiterlijk. Ook wat betreft prestaties op het scherm was de Videopac in een aantal opzichten bijdetijds: het beeld was scherper dan bij de Atari 2600 en de bewegingen waren vloeiender. Daar staat tegenover dat de objecten in de spellen van de Videopac blokkeriger zijn, en daardoor nog minder levensecht dan bij de Atari. Misschien niet voor niets heette het in advertenties dat de enige beperking het einde van je eigen fantasie was.

Munchkin
Voor de Videopac zijn tientallen spellen verschenen, de meeste ontwikkeld door Philips en Magnavox, en enkele door derden als Parker en Imagic. De genuis achter zo’n beetje de helft van de spellen was Ed Averett, die ook de kaskraker KC Munchkin (in het Nederlands oubollig Happelaar ) op zijn naam heeft staan. Van dit op het Pac-Man-idee gebaseerde spel werden er in de VS in twee maanden tijd meer verkocht dan van welk anders spel ook in een jaar.

Speurtocht naar de Ringen
Voor de Videopac waren een paar andere, zeer originele spellen. Philips bracht drie spellen uit waarbij de Videopac-console werd gecombineerd met een spelbord. Zoektocht naar de Ringen is het bekendste voorbeeld van deze fraai vormgegeven spellen.

Speurtocht naar de Ringen

Met bijbehorend spelbord

Schaakmodule
Een andere aparte cartridge was ‘Musician’ waarbij een folie met klavier hoorde dat op het toetsenbord moest worden bevestigd. En een muziek dat je kon maken, met dat ene geluidskanaal van de Videopac! Een gewild collectors-item is de schaakmodule, die bestond uit een cartridge waaraan een forse uitbreidingsset zat gekoppeld. Daarmee kreeg de Videopac voldoende geheugen om tenminste enigszins weerstand te bieden tegen de schaker van vlees en bloed.